مدل سیستم‌های خانواده درونی (IFS)
سیستم خانواده‌های درونی (IFS) مدلی نوین در روان‌درمانی است که ذهن را شامل "قسمت"ها یا زیرشخصیت‌های مختلفی می‌بیند؛ هر قسمت ویژگی‌ها و انگیزه‌های خاص خود را دارد و ممکن است شامل بخش‌های محافظ، حمایتگر، آسیب‌دیده و آسیب‌پذیر باشد. هدف از IFS، افزایش خودآگاهی و ایجاد هماهنگی میان این قسمت‌هاست تا فرد به آرامش درونی و مقاومتی بیشتر دست یابد.
مفاهیم کلیدی در IFS
در مدل IFS، خود نمایانگر ویژگی‌های ذاتی همچون آرامش، کنجکاوی، شفقت و شفافیت است که به عنوان نیروی راهبر برای شفا و یکپارچگی بین قسمت‌های مختلف روان عمل می‌کند. این قسمت‌ها شامل جنبه‌های متفاوت شخصیت هستند؛ از بخش‌های کودک آسیب‌دیده (تبعیدی‌ها) گرفته تا مدیران محافظ و آتش‌نشان‌های واکنشی. تبعیدی‌ها قسمت‌های آسیب‌پذیرند که به‌خاطر تجربیات دردناک کنار گذاشته شده‌اند، مدیران برای حفظ ایمنی ما از تهدیدهای درونی تلاش می‌کنند و گاهی بیش‌از‌حد محافظ می‌شوند، و آتش‌نشان‌ها در واکنش به احساسات یا ترومای شدید بروز کرده و اغلب به رفتارهای تکانشی یا مخرب متوسل می‌شوند. هدف از IFS ایجاد هم‌آهنگی و تعادل میان این قسمت‌ها تحت هدایت خود است، که منجر به صلح درونی و تاب‌آوری می‌شود.
فواید IFS
شفای عاطفی
بهبود روابط
افزایش خودآگاهی
رشد فردی
در IFS، فرد همراه با درمانگر آموزش‌دیده، به کاوش در چشم‌انداز درونی خود می‌پردازد. از طریق تصویرسازی هدایت‌شده، دیالوگ و تکنیک‌های ذهن‌آگاهی، مراجعین یاد می‌گیرند که قسمت‌های مختلف خود را شناسایی کرده، با آنها دوست شوند و بهبود بخشند. با پرورش خودشفقتی و کنجکاوی، فرد به تدریج این قسمت‌ها را در قالب یک خود منسجم و متعادل ادغام می‌کند.
مدل سیستم‌های خانواده درونی (IFS)
اگر شما یا یکی از عزیزانتان با چالش‌های مربوط به مدل سیستم‌های خانواده درونی (IFS) مواجه هستید، ما اینجا هستیم تا کمک کنیم.
