ذهن‌آگاهی به معنای هوشیاری آگاهانه از طریق توجه به لحظه‌ی حال و بدون قضاوت است؛ یعنی بدون برچسب زدن چیزها به عنوان خوب یا بد و بدون تلاش برای کنترل نتیجه‌ای خاص. این تمرین را می‌توان به‌طور رسمی (صرف زمان مشخصی هر روز) یا به‌طور غیررسمی (گسترش این تمرین به تمامی جنبه‌های زندگی روزمره) انجام داد.
ذهن‌آگاهی انعطاف‌پذیری و سازگاری را تقویت می‌کند. اگر فردی درگیر عادات کهنه شده و احساس گیر افتادن و نارضایتی می‌کند، مهارت‌های ذهن‌آگاهی روش‌هایی برای بازآموزی مغز و خارج شدن از حالت خودکار ارائه می‌دهد. این مهارت‌ها واکنش‌پذیری ما را کاهش می‌دهند و به ما می‌آموزند تا قبل از واکنش‌های شتاب‌زده، مکث کنیم و آرامش داشته باشیم.
ذهن‌آگاهی حس کنجکاوی و گشودگی را پرورش می‌دهد و به ما کمک می‌کند به جای نگرانی و تمرکز بیش از حد بر نتیجه، بر روند و تجربه مسیر زندگی تمرکز کنیم.
ذهن‌آگاهی همچنین باعث تغییر رابطه فرد با افکار انتقادی و سرزنش‌گر می‌شود و در نتیجه، صبر، مهربانی، پذیرش و همدلی بیشتری نسبت به خود و دیگران را ترویج می‌دهد.
ذهن‌آگاهی زندگی روزمره را با افزایش تمرکز بر لحظه‌ی حال غنی‌تر می‌کند. ما بیشتر زمان خود را به فکر کردن درباره‌ی گذشته یا آینده می‌گذرانیم که این نوع زندگی، احساس اضطراب و افسردگی را افزایش داده و تجربه واقعی زندگی را محدود می‌کند.
